F.KIZILOT

GÖNÜL Bunca yıl herkesten kaçtın En sonunda buldum sandın Ansızın içini açtın Yapma dedim yaptın gönül Gözleri senden uzaktı Fark edilmez bir tuzaktı Sana böylesi yasaktı Yapma dedim yaptın gönül O bir yolcu sen bir hancı Gördüğün en son yalancı İçinde ki serin sancı Gitmez dedim kaldı gönül Sen istedin ben dinledim Senden ayrı olmaz dedim En sonunda bende sevdim Şimdi beni kurtar gönül Gözlerin bakar da görmez Ellerin tutar da bilmez Gece gündüz fark edilmez Demedim mi sana gönül Sabahın tam üçündesin Dertlerin en gücündesin Hâlâ onun peşindesin Gitme dedim gittin gönül Böylesi sevdiğin için Bir kördüğüm oldu için Ağlıyorsun için için Demedim mi sana gönül Sen istedin ben dinledim Senden ayrı olmaz dedim En sonun da bende sevdim Şimdi beni kurtar gönül BU KALP SENİ UNUTUR MU Yıllar geçse de üstünden, bu kalp seni unutur mu Kader gibi istemeden, bu kalp seni unutur mu Bir hasretlik yüzün vardı, içinde bir hüzün vardı Söyleyecek sözün vardı, bu kalp seni unutur mu Bu kalp seni unutur mu, kalbim seni unutur mu Anlamı yok tüm sözlerin, sensiz geçen gecelerin Yaşanacak senelerin, bu kalp seni unutur mu Bambaşka bir halin vardı, farketmeden beni sardı Benliğimi benden aldı, bu kalp seni unutur mu Bu kalp seni unutur mu, kalbim seni unutur mu Bana aşkı veren sendin, sonra alıp giden sendin Yollarımız ayrı derdin, bu kalp seni unutur mu Oysa düşlerim başkaydı, birdenbire yarım kaldı Yaşanacak çok şey vardı, bu kalp seni unutur mu Bu kalp seni unutur mu, bu kalp seni unutur mu Her gün akşam yastığımda, üşüyorum yokluğunda Yaşıyorum boşluğunda, bu kalp seni unutur mu Bambaşka bir halin vardı, farketmeden beni sardı Benliğimi benden aldı, bu kalp seni unutur mu Bu kalp seni unutur mu, bu kalp seni unutur mu