Korkunun beyninize yansıması
Çinli bilim insanları travmatik deneyimlerden sonra beyin etkinliklerinde değişimler meydana geldiğini buldu. Mayıs 2008 yılında Wenchuan depremini yaşayan deneklerin birçok beyin bölgesinde, farklı etkinlik motifleri saptanmış.
Araştırmaya katılanların beyinlerini manyetik rezonans tomografisiyle inceleyen bilim insanları, değişimlerin beynin fonksiyonuna zarar veren beyin bölgeleri arasındaki karşılıklı etkiyle sınırlı olduğunu görmüşler.Sichuan Üniversitesi’nde Su Lui ile çalışan ekibin PNAS dergisindeki yazısına göre araştırma sonuçları şiddetli stres semptomlarının daha erken teşhis edilmesine ve daha iyi tedavi edilmesine yardımcı olacak. Araştırma çerçevesinde 70.000 kişinin yaşamını yitirmiş olduğu depremden hayatta kalan 44 sağlıklı kişinin beyin etkinlikleri incelenmiş. Travma yaşayan insanlar bilinçli olarak depremi düşünmedikleri zaman bile beyinlerde farklı etkinlik motifleri görülmekte.Bilim insanları daha önceki araştırmalarda, olumlu veya olumsuz deneyimlerin hatırlanması veya yeniden yaşanması halinde her zaman asıl olayda etkinleşen beyin bölgelerin etkinleştiği saptamıştı. Ancak Lui’nin görüşüne göre büyük bir travma beynin genel durumunu bile değiştirebilmekte. Beyin araştırmacıları ve psikologlar benzer araştırmalarla, yıllar veya on yıllar önce yaşanmış travmatik deneyimlerin etkilerini araştırmışlardı. Bunlar genelde yavaş ve aralıksız olarak süren strese bağlı değişimler olarak ortaya çıkıyordu. Ancak deprem kurbanlarıyla ilgili araştırmada yaşanan olay ve inceleme arasında yalnızca yirmi beş gün bulunuyordu. Bu da beynin şok deneyiminden yıllar sonra değil kısa bir süre sonra değişimlerle tepki verdiğini göstermekte.Depremi yaşayan kişilerin prefrontal korteksleri (ön beyindeki bir bölge) hiperaktif diyor uzmanlar. Duyguların işlenmesinden sorumlu olan bu bölge, olayların değerlendirilmesinde ve reaksiyonların bastırılmasında etkili. Ayrıca çeşitli beyin bölgeleri arasındaki karşılıklı etki de yavaşlamış. Beyin etkinliğinin önemli bir kısmı yalnızca beynin reaksiyonlarını değil bunlar arasındaki bağlantıları da etkilemekte. Sonuçların, posttravmatik stres riski altında bulunan insanların erken teşhis edilmesinde yardımcı olabileceği sanılmakta.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder